سبد خرید
blog 13 1

وقت آن است که درباره نوشتن در کلاس متفاوت فکر کنیم

از جمله بزرگترین تغییرات استانداردهای مدرن دانشگاهی تغییر بار سواد عمومی است. به جای فقط “معلمین نوشتن” ، آموزش خواندن و نوشتن ، اکنون از همه معلمان در تمام زمینه های محتوایی خواسته شده است که این کار را انجام دهند(چیزیما در مورد قبل از).

در گذشته ، سواد آموزی – توانایی خواندن ، نوشتن و فهمیدن – دامنه معلمان هنر انگلیسی زبان (و سایر نقاط جهان ، معلمان ادبیات و آهنگسازی) بوده است.

محدود کردن کار نوشتن به یک حوزه محتوایی ، باعث تغییر ذهنیت دانش آموزان به روشی شده است که فقط اکنون در حالی که به معلمان ریاضی گفته می شود نوشتن را آموزش می دهند ، آشکار می شود. دانش آموزان اکنون عادت دارند که در ابتدای خروج در بخشهای جمله شکسته ، درک ابتدایی ایجاد کنند ، یادداشتهایی را بطور منظم ایده های دیگران را درمان می کنند ، و در غیر اینصورت مسئولیت ساختن استدلالهای قانع کننده ای را که به طور روزمره چندین دیدگاه را ترکیب می کنند ، بر عهده دارند.

و اعطای همان سازمان دهندگان گرافیک به هنگام درخواست منابع دیگر از معلمان حوزه محتوایی.

اکنون ، نسل های بعد ، ایده نوشتن در مورد ریاضیات یا علوم نه تنها چالش برانگیز ، بلکه اجباری و ناجور به نظر می رسد. علوم و ریاضیات ، به درستی آموخته شده ، بیشتر از “حوزه های محتوایی” شبیه فلسفه ها و روش های معناداری جهان هستند ، و تعداد بی شماری از درخواست ها را برای تحریک دانش آموزان برای نوشتن ارائه می دهد.

حتما بخوانید
45 کار حرفه‌ای در آشپزی با بهترین غذاساز چند کاره

این قرن 21 است وتفکر قرن بیست و یکم متفاوت است.

گرچه پر از اتصال و همکاری و امکان خیره کننده است ، دوران یادگیری قرن بیست و یکم شیفته تصویر ، تماشای بصری ، هشدارهای چشمک زن ، هوی و هوس های بی پایان قابل دسترسی و الگوهای ارتباطی متوقف از نظر شناختی است.

و در یک پاسخ توانمند ، نوشتن می تواند پاسخی باشد که ما بدنبال آن بوده ایم ، درست در زیر بینی ما.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *